Io passava quasi duo menses in Italia, viagiante de un citate a altere. Io visitava non solmente le famose citates de Roma, Florentia e Venetia, ma anque locos ubi il ha minus de touristas, como Padua e Ravenna. Ubique on poteva vider monumentos magnific del Renascentia, del Medievo e del Ancianitate. Tote iste cultura faceva super me un grandissime impression. Nonobstante, io anque trovava tempore pro passar un septimana agradabile in un station balnear de Gaeta sur le Mediterraneo.
Durante mi sojorno in le pais de Dante, io trovava mi sapientia de Interlingua multo utile. Io nunquam habeva prendite ulle curso de italiano. Ante mi viage io ascoltava alicun bandas con dialogos italian e legeva un poco de grammatica. Isto me dava un certe cognoscentia passive de iste lingua belle ma assatis irregular. Quando io arrivava in Italia, io discoperiva que io poteva facer me esser comprendite e tosto io conversava con le nativos super themas de historia, politica e vita quotidian. Io quasi nunquam consultava mi dictionario; io trovava que il era melior usar un vocabulo de Interlingua que interrumper le conversation pro cercar un proprie parola italian.
Le italianos son incredibilemente tolerante pro errores grammatic e lexical. Forsan un ration de iste attitude es que le italiano non es un lingua vermente international como anglese, francese o espaniol; dunque, illes apprecia omne effortios de un estraniero pro parlar lor proprie lingua. Sed un ration in mi opinion plus importante es le grande diversitate de dialectos in Italia. Le majoritate del italianos ultra le lingua litterari parla anque su dialecto local. Multe dialectos non son mutualmente comprehensibile. Per exemplo, le differentia inter le dialectos sicilian e venetian es multo plus grande que le differentia inter le italiano e le espaniol. Pro isto, italianos son habituate a audir varie accentos e vocabulos. Post qualque tempore, le lingua que io usava deveniva un mixtura de italiano e Interlingua. Io adaptava de plus in plus vocabulario italian, creava plurales in -e, -i in loco de -as, -os, usava le perfecto plus que le imperfecto etc. Tamen, io a pena prestava attention al articulos, in flexion de verbos, o le conjunctivo. Per exemplo, in vice de dicer "Abbiamo pensato che lui avesse la chiave", io diceva "Noi ha pensato que lui haveva le chiave". Iste methodo functionava benissime.
Naturalmente, occurreva mal interpretationes sovente multo comic. Un vice, post que io habeva comprate duo Cocacolas, io demandava palee (paleas). Le venditor era confuindite proque ille comprendeva que io habeva besonio de palle (ballas). Un altere vice, le parola seculo, le qual io accentuava sur le secunde syllaba, sonava pro mi interlocutores periculosemente presso a culo. Le italianos era anque amusate quando io usava le parola femina in vice de donna proque illo es usate principalmente pro animales. Generalmente, iste errores faceva nostre conversationes plus divertente. Il es un facto ben cognoscite que le timor de facer errores grammatic es un barriera seriose in apprender un lingua estranie. Interlingua me adjutava multo in superar iste barriera psychologic. Quando io usava le grammatica simplificate io non parlava mal le italiano; io parlava bon Interlingua. Le facto que io poteva communicar me con italianos faceva mi sojorno in iste pais multo plus interessante e productive. Le effortio comparativemente parve que io investiva in maestrar latino moderne me ha fornite un grande rendimento. E io crede que isto non es le fin del ganios - in le proxime estate io plana visitar Espania.
Grzegorz Kondrak
Panorama 6/97